Nadwyżka aluminium pobije rekordy
«W bieżącym roku wielkość dostaw na rynek aluminium
będą rekordowo przewyższy popyt, co doprowadzi do takiego poziomu nadmiaru „skrzydlaty
metalu“, jakiego nie było przez ostatnie 24 miesiące» — piszą dziennikarze New York
agencji «Bloomberg», powołując się na opinię analityków трейдингового
jednostki japońskiej кэйрэцу «Sumitomo Group». «Twoja wina — niezgodność
liczby nowych mocy produkcyjnych w sektorze (których właściciele, jak
okazało się, że niepotrzebnie liczyli na postępujące zainteresowanie ze strony
azjatyckich nabywców) szybkości wzrostu światowej konsumpcji aluminium» — komentują
swoje oczekiwania specjalistów. «Uważamy, że różnica pomiędzy ilościami dostaw i poziomem
zużycia aluminium w 2013 roku wyniesie 866 tys. ton. Wskaźnik ten na
14% więcej od ubiegłorocznych cyfr, przy czym ponad połowa z tej liczby
będzie nadwyżka chińskiego rynku metali nieżelaznych» — dodają japońskie
eksperci.
Również przedstawiciele «Sumitomo Group» zauważył, że za
w ostatnich latach (z powodu nieuzasadnionego rozszerzenia produkcji) trendy w
zakresie ustalania cen na aluminium i produkty na jego bazie stale wykazują
снисходящие wektory. I aktualne notowania metalu, «прорвавшие» linię w 2000 USD, są żywym potwierdzeniem
необдуманности wzrostu poziomu dostaw zasobu. Tak, w ciągu ostatniego roku cena na
aluminium «wyprowadziła» w dół o 12%, co przy średnią światową kosztów produkcji w 2164
usd za tonę, co skłoniło wielu dużych producentów (w tym — «RUSAL»,
"Rio Tinto" i «Alcoa») do zmiany wielkości produkcji produktu.
Przypomnijmy: aluminium — najpopularniejszy metal
w skorupie ziemskiej (tona roboczej produktu wydobywa się z 4−8 ton boksytów — często
pojawia się rudy, otrzymanej w odniesieniu малозатратным sposób). Jednak ostateczna
koszt jego produkcji jest bardzo wysoki: tylko na etapie przetwarzania tlenku glinu
używany około 17.000 kw/h energii, a dodatkowo zużywa około
30 kg. fluorek glinu, ponad 50 kg. криолита i inne kosztowne zasoby. W
tego powodu opłacalny topić «skrzydlate metal» w niskich rynkowych cenach mogą
tylko firmy, które mają dostęp do niedrogiej energii elektrycznej i surowców, co dla
krajów rozwijających się (z stosunkowo niskimi tempami w tych dziedzinach) jest
ważnym atutem w sprawach konkurencji z europejskimi i amerykańskimi producentami
aluminium.