Ruda żelaza: nadchodzi nadwyżka podaży
Nadwyżka — nie zawsze jest dobra. Według prognoz analityków «Goldman Sachs», w 2015 roku globalny rynek rudy żelaza spodziewa się nadpodaży w odniesieniu do produktów pochodzących z morza, na tle spadku wytopu stali w CHRL. Nowe założenia wskazują na nadwyżkę w wysokości 175 mln ton zamiast 145 mln, które spodziewano się nieco wcześniej. Oprócz tego według prognoz analityków w bieżącym roku popyt będzie mniejszy produkcji na 72 mln ton, co do kosztów, to średnia roczna cena surowca wyniesie 109 USD za tonę, jednak w przyszłym roku spadnie do poziomu 80 USD za tonę.
Spadek przyrostu produkcji stali w CHINACH negatywnie wpłynęła na światowej спотовый rynek, gdzie od początku 2014 roku cena rudy żelaza spadły o 27%, ponieważ największe australijskie firmy wydobycia rudy, Rio Tinto i BHP Billiton, zwiększenie mocy, przyczyniając się do przekształcenia rzadkich rynku w профицитный. Jak zauważyli analitycy firmy «Goldman Sachs», rynek na razie nie może pochwalić się równowagi podaży i popytu, choć formalnie nadmiar minimalne. Chiny przestaje być czymś w rodzaju «gąbką", chłonność nadwyżka rudy. Według danych dostarczonych przez «The Steel Index» na koniec maja tego roku spot cena rudy, zawierającej 62% żelaza, z dostawą do portu Tianjin w Chinach spadła o 1%, co stanowiło 97,5 USD za tonę — minimalna cena od jesieni 2012 roku. Jednak analitycy «Goldman Sachs» liczą na to, że pewną stabilność cen będą mogli stworzyć trudności z dostawą indyjskiego surowców i napięta sytuacja z портовыми pracownikami australijskiego Port Hedland.
Trwałe przedłużanie Chinami własnych ekonomicznych mocy nie może nie wywoływać u inwestorów pewnego niezadowolenia, sytuacja ma znaczny wpływ na ceny, które są instalowane na rudę żelaza. Już w marcu cena rudy żelaza w Chinach spadła o 8,3%, co stanowiło 104,7 USD za tonę. To gwałtowny spadek ma nie najlepszy wpływ na wydobywczych firmy.
Według analityków BMO Markets w 2014 roku spis treści surowców w siedmiu największych światowych firmach wydobywczych wynosi 58%, a spadek cen nie daje możliwość wzrostu dywidendy akcjonariuszy i blokuje nowe programy, skierowane na akcje. Jak podkreślają analitycy, kontynuacja spadków notowań w znacznym stopniu obniżają gwarancję wypłat dla akcjonariuszy.